Ağla Zeyneb’im Ağla

Mu@YMe

Vip Üye
Özel Üye


Sen şehitler bacısısın, ağla Zeyneb’im ağla

Şah-ı Medan’ın kızısın Zeynebim Ağla!

Sen ağla ki, dağlar taşlar ağlasın

Sen ağla ki gökte kuşlarım ağlasın, Zeyneb’im ağla...



Abbas'ın yiğit bacısı, yüreğinde bitmez acısı

Bu yas Ehlibeyt'in yası, Zeyneb’im ağla

Ah Hüseyin'im vah Hüseyin'im deyip de ağla

Alemdarım Abbas'ım toy henası kan kasım

Deyip de ağla, Rugeyye'yi bas bağrına yetimleri al yanına

Kurbanam dertli canına, Zeyneb’im ağla



Abbas’ın kolsuz naşına, Hüseyin’in kesik başına

Yetmiş iki candaşına, Zeyneb’im ağla

Sen ağla ki dağlar taşlar ağlasın

Sen ağla ki gökte kuşlar ağlasın

sen ağla ki kesik başlar ağlasın

Zeyneb'im ağla



Ah hüseyin im vah Hüseyin'im yarana kurban hüseynim

Deyip de ağla, Rugeyye'yi bas bağrına, yetimleri al yanına

Kurbanam dertli canına Zeyneb'im ağla



Sen peygamber torunusun, iki cihanın nurusun

Ağla göz yaşın kurusun, Zeyneb’im ağla

Ümmet size oldu asi, Şimri geldi sinsi sinsi

Ey çapraz dağlı sinesi, Zeyneb’im ağla

Sen ağla ki dağlar taşlar ağlasın

Sen ağla ki gökte kuşlar ağlasın

sen ağla ki kesik başlar ağlasın

Zeynebim ağla

Sen Kerbela tanığısın, fatımetuzzehra kızısın

Bu ah kıyamete kalsın, zeynebim ağla

Hüseyin Abbas kanla yazdı destanı

Tüm kainat gördü muhteşem anı zeynebim ağla



Ceddi diyarın Medine, ağladı Hüseyin diye

Hasta Zeynelabidin’e sarılıp ağla

Müşriklere korku salan, şehadete şahti olan

Sinesi acıyla dolan, zeynebim ağla



Gitti gelmez Alemdarın elinden

Gitti didarın yiğit kızı Kerbela'nın Zeyneb'im ağla

Metanetin sabrınla, örneksin dertli canlara

Analara bacılara, Zeyneb’im ağla



Yüreğinde kanar yaresi, başında yeddi karesi

Atasına benzer naresi, Zeyneb’im ağla

Sen ağla ki dağlar taşlar ağlasın

Sen ağla ki gökte kuşlar ağlasın

sen ağla ki kesik başlar ağlasın

Zeynebim ağla


"alıntı"
 

Mu@YMe

Vip Üye
Özel Üye



Sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela

Tarih On Muharrem,
Hicretin altmış birinci senesi.
Yetmiş iki şehit, yetmiş iki yiğit,
korku yok gözlerde, akıllarda dönmek yok.
Hepsinde Peygamber izi,
hepsi Peygamber çiçekleri.
Zaman vakt-i hazan, vakt-i talan,
zaman unutmayacak, unutturmayacak bu günü,
ve dinmeyecek Kerbela'da başlayan,
kanlarla yazılan, yürekleri dağlayan ,
yetmiş iki yiğide yakılan bu ağıt.

Yıkılsın Kûfe.
Elleriyle yaktığı ateşe tutulsun.
Soldurduğu her güle karşılık,
bahçesindeki tüm gülleri solsun,
Susuz kalsın Kerbela'da
ve fıratta boğulsun.

Bu kızıllık nerden çıktı?
Bu koku nerden?
Fırat bugün daha bir deli,
sanki haber var ötelerden.
ve saat yaklaştı...
ve o an yakındı...
Hüseyin son birkez ehline bakındı.
Peygamberin öptüğü o dudaklardan,
hançervari birkaç cümle döküldü:
"Gidin, sizler kurtarın kendinizi,
dedem beni çağırıyor, babam beni çağırıyor."
Tarih on muharrem,
ve başladı yazmaya kalem.
İlk ağıt Aliyyü'l-Ekbere,
ilk cümleler ona, ilk mızrak ona.
Kanla yazıldı ağıtlar birer birer,
kanla boyandı yiğitler birer birer.
Ey bembeyaz, ölüm kokulu Kerbela,
Caferoğullarını nasıl aldın,
nasıl da basıverdin hemen koynuna.

Bu allık hiç yakıştı mı sana.
Hiç yakıştı mı bu ihanet sana.
Rengin solmayacak bunu asla unutma!

Hüseyin bir aslan yavrusu.
Hüseyin ki kafirlerin kabusu.

Teslim olmak, boyun eğmek yakışmaz ona,
tıpkı dedesi gibi, babası gibi
yaklaşamaz ona asla ölüm korkusu.
Tek başına yetiyor baksanıza,
tek başına bir ordu
ama baksanıza merhametten yoksunlara
ama baksanıza şu akılsızlara
ve kerbelada kara dumanlar, hain bir pusu
ve zaman dolmuştur
artık kerbelada ölüm uykusu.
Sükutun çığlığı, vuslat muştusu...

Bilmiyorlar Allah'ım bilseler yapmazlardı,
bilseler kıymazlardı.

Zeynep'in çığlığı hala kulaklarda,
feryadı gönülleri hala yakmakta:
“Ey Muhammed’im! Ey Muhammed’im!
Sana göklerdeki melekler salatü selam getiriyorlar.
Hüseyin ise şu otsuz bozkır çölde
Tozlara, topraklara, kanlara bulanmış,
Azaları kesilmiş yatıyor.
Ey muhammedim! senin kızların esir edilmiş,
Zürriyetin hep öldürülmüş.
Sabah yelleri onların üzerine toz toprak savuruyor.”


Ey zalimler topluluğu!
Ey işe yaramazlar güruhu!
Sinan'a haber salın, Yezid'e selam.
Siz ey zalimler, siz kimsiniz?
Siz hiçlikten öte birer hiçsiniz.
Burada bir hüseyni kesip biçtiniz,
peki binlerce hüseyni ne edeceksiniz?
Biz ki er oğlu erleriz, bize korku yaraşmaz
Kalırsak Zeynep gibi,
gidersek Hüseyin gibi gideriz
Ey kerbela selam sana, sana da selam.
Ey sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela.


İlyas Uçar - Evvâh - Ebu Rudeyha
 

Zeynebül-Kübra

KF Ailesinden
Özel Üye
Yüreğinde kanar yaresi, başında yeddi karesi

Atasına benzer naresi, Zeyneb’im ağla

Sen ağla ki dağlar taşlar ağlasın

Sen ağla ki gökte kuşlar ağlasın

sen ağla ki kesik başlar ağlasın

Zeynebim ağla

Emeğine sağlıkkk canım ablamm.ya çok kötü oldum okurken :agla: Allah razı olsun..hazreti Zeyenb'i öyle çok seviyorum kii.. :agla:
 
Üst