Ana, Baba, Eş ve Çocuklar.

Münzevi

KF Ailesinden
Özel Üye
Bir kimse zekâtını kendi usul vefürûuna veremez. Usul bir kimsenin anası, babası, dedeleri; fürû ise çocuklarıve torunları anlamındadır. Aynı şekilde bir kimse hanımına da zekâtveremez. Çünkü aralarında bakma yükümlülüğü ilişkisi vardır. Zekât verenverdiği zekâttan hiçbir maddî menfaat beklememeli ve ondan yararlanmamalıdır.Bir kimse fakir olan usul ve fürûuna zekât verirse, nafaka borcundankurtulma, miras gibi şu veya bu şekilde ondan yararlanabilir. Bu sebeplede zekât verilen mal fakire tam mânasıyla temlik edilmiş, onunmülkiyetine geçirilmiş olmaz. Bir bakıma kendi kendine zekât vermiş gibiolur.Ebû Hanîfe'ye göre kadın da zekâtını fakir kocasına veremez. Hanefîler'egöre bunların dışındaki kardeş, amca, teyze, dayı, hala ve onların çocuklarıgibi akrabaya zekât verilebilir.Şâfiî, Mâlik ve Ahmed b. Hanbel akrabaya zekâtın verilip verilemeyeceğikonusunda "nafaka"yı ölçü alırlar ve zekât mükellefinin, hukuken nafakasınıteminle yükümlü olduğu akrabalarına zekât veremeyeceğini söylerler.
 
Üst